Ο χαρακτηρισμός του βαθμού δυσκολίας μιας διαδρομής
είναι αρκετά περίπλοκος καθ΄ ότι εξαρτάται από τις ικανότητες του πεζοπόρου και
την υποκειμενική κρίση αυτού που τη χαρακτήρισε.
Η παρακάτω βαθμολόγηση είναι η πλέον πρόσφατη και
αποτελεί ένα εργαλείο των ορειβατικών συλλόγων προκειμένου να υπάρχει ένας
κοινός κώδικας χαρακτηρισμού της δυσκολίας μιας διαδρομής και ο οποίος γράφεται
δίπλα σε κάθε διαδρομή. Ο βαθμός δυσκολίας λαμβάνει υπ’ όψιν την περίοδο που θα
πραγματοποιηθεί η διαδρομή (καλοκαίρι- χειμώνας).
Το σύμβολο + προστίθεται στο βαθμό δυσκολίας (π.χ
2+, 3+ κλπ.) όταν υπάρχουν αναρριχητικά περάσματα, εκτεθειμένες κόψεις, λούκια,
ή κλίσεις χιονιού/πάγου από 40ο και πάνω. Η συμμετοχή σε τέτοιες διαδρομές
απαιτεί πολύ καλή φυσική κατάσταση και εξοικείωση με το ορεινό πεδίο. Για τις
χειμερινές αναβάσεις απαιτούνται επίσης γνώσεις στοιχειώδους ασφάλισης
συντρόφου με τεχνικά μέσα.
Η πρώτη κατηγοριοποίηση βαθμολόγησης της δυσκολίας
των ορειβατικών διαδρομών είχε καθιερωθεί από τον Ε.Ο.Σ Αθηνών και τηρείται από
πολλούς συλλόγους μέχρι σήμερα.
Κατηγορία Α
Εύκολες πεζοπορικές αναβάσεις διάρκειας μέχρι 6
ωρών, στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν και αρχάριοι.
Κατηγορία Β
Πεζοπορικές αναβάσεις 6 έως 8 ωρών σε χαμηλά βουνά,
με ή χωρίς χιόνι. Μπορούν να συμμετέχουν και αρχάριοι με καλή όμως φυσική
κατάσταση και ανάλογο εξοπλισμό.
Κατηγορία Γ
Ορειβατικές χειμερινές αναβάσεις διάρκειας άνω των 8
ωρών , με απαραίτητη τη χρήση πιολέ - κραμπόν, ή πολυήμερες καλοκαιρινές
διασχίσεις με πολύωρες καθημερινές πορείες.
Κατηγορία Δ
Δύσκολες πολύωρες χειμερινές αναβάσεις. Απαραίτητες
αναρριχητικές γνώσεις και πλήρης εξοπλισμός χειμερινού βουνού.
ΠΗΓΗ : pezoporia.gr
ΠΗΓΗ : pezoporia.gr